herexe

Galego

Galileo foi condenado por herexe por afirmar que a Terra xiraba ó redor do Sol

• Etimoloxía: do occitano eretge, e este do latín haeretĭcus

Substantivo masculino

herexe (sg: herexe; pl: herexes)

1. (Relixión) Persoa que profesa e defende unha herexía.
   • Exemplo: Curros Enríquez foi excomungado por herexe por escribir "S’eu fixen tal mundo, que o demo me leve", poñéndoo en boca de Deus.
     
     
2. (Por extensión) Persoa que actúa de forma contraria ós principios socialmente establecidos.

Termos relacionados

• herexía, herético

Traducións

1. (Relixión) Persoa que profesa e defende unha herexía

Alemán: Häretiker (de) m

Castelán: hereje (es) mf