harpuun

Estoniano

• Etimoloxía: do alemán Harpune, do francés antigo harpon, do latín harpaga, do grego antigo ἁρπάγη (harpagē, “gancho”).

Substantivo

harpuun

1. (Armas) Arpón.

Termos relacionados

• hülgeraud
• harpuuni-
• harpuunima
• harpuunikahur
• harpuuniga kätte saama
• harpuuniga püüdma]
• harpuuniga tabama