guinda

Galego

• Etimoloxía: do protoxermánico *wīksĭna ("tipo de cereixa"), de *wiks ("visgo").

• Pronuncia: /ˈɡinda̝/ (AFI)

Substantivo feminino

guinda (sg: guinda; pl: guindas)

1. (Alimentación) (Botánica) Froito da guindeira.

Traducións

• Castelán: guinda ^(es)
• Francés: griotte ^(fr)
• Inglés: sour cherry ^(en)
• Italiano: amarena ^(it)
• Portugués: ginja ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice:Hortalizas e froitos