esperma

Galego

• Etimoloxía: do grego sperma, "seme".

• Pronuncia: [ esˈpeɾ.ma ] (AFI)

Substantivo masculino

esperma (sg: esperma; pl: espermas)

1. (Bioloxía) Líquido abrancazado segregado polos testículos e as vesículas seminais.
   • Sinónimos: inzo, líquido seminal, seme.
2. (Zooloxía) Substancia graxa presente na cabeza do cachalote, que se utilizaba para elaborar candeas, en medicina e en perfumería.

Traducións

• Castelán: esperma ^(es). (1)
• Catalán: esperma ^(ca).
• Francés: sperme ^(fr).
• Inglés: sperm ^(en).
• Italiano: sperma ^(it).
• Portugués: esperma ^(pt).
• Vasco: esperma ^(eu).

Castelán

• Etimoloxía: do latín sperma.

• Pronuncia: [ esˈpeɾ.ma ] (AFI)

Substantivo masculino

esperma (sg: esperma; pl: espermas)

1. (Bioloxía) Esperma.

Catalán

• Etimoloxía: do latín sperma.

• Pronuncia: [ esˈpeɾ.ma ] (AFI)

Substantivo masculino

esperma (sg: esperma; pl: espermes)

1. (Bioloxía) Esperma.

Portugués

• Etimoloxía: do latín sperma.

• Pronuncia: [ esˈpeɾ.ma ] (AFI)

Substantivo masculino

esperma (sg: esperma; pl: espermas)

1. (Bioloxía) Esperma.

Vasco

• Etimoloxía: do latín sperma.

• Pronuncia: [ esˈpeɾ.ma ] (AFI)

Substantivo

esperma

1. (Bioloxía) Esperma.