esexese

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἐξήγησις (eksḗgēsis).

• Pronuncia: /ɛsɛˈʃese̝/ (AFI)

Substantivo feminino

esexese (sg: esexese; pl: esexeses)

1. Exposición, explicación, interpretación dun texto, especialmente un relixioso.

Variantes

• exexese

Termos relacionados

• esexeta
• esexético

Traducións

• Alemán: Exegese ^(de)
• Castelán: exégesis ^(es)
• Catalán: exegesi ^(ca)
• Checo: exegeze ^(cs)
• Croata: egzegeza ^(hr)
• Eslovaco: exegéza ^(sk)
• Esperanto: ekzegezo ^(eo)
• Finés: eksegetiikka ^(fi)
• Francés: exégèse ^(fr)
• Grego:  εξήγηση ^(el) (exíyisi)
• Húngaro: egzegézis ^(hu)
• Ido: exegezo ^(io)
• Inglés: exegesis ^(en)
• Interlingua: exegese ^(ia)
• Italiano: esegesi ^(it)
• Neerlandés: exegese ^(nl)
• Polaco: egzegeza ^(pl)
• Portugués: exegese ^(pt)
• Romanés: exegeză ^(ro)
• Ruso: экзегеза ^(ru) (εkzegéza)
• Serbocroata: egzegeza ^(sh)
• Sueco: exeges ^(sv)
• Turco: tefsir ^(tr)
• Ucraíno: екзегетика ^(uk)
• Xaponés: 釈義 ^(ja) (shakugi), 釈義学 ^(ja) (skakugigaku), 訓詁 ^(ja) (kunko)