efe

Galego

• Etimoloxía: do latín ef.

• Pronuncia: /ˈɛfe̝/ (AFI)

• Escoitar: «efe» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

efe (sg: efe; pl: efes)

1. Definición impropia: nome da letra f ou F, que en galego representa o fonema fricativo labiodental xordo.

Traducións

• Asturiano: efe ^(ast).
• Castelán: efe ^(es).
• Inglés: ef ^(en).
• Latín: ef ^(la).
• Portugués: efe ^(pt).

Castelán

Substantivo feminino

efe (sg: efe; pl: efes)

1. Efe.

Portugués

Substantivo masculino

efe (sg: efe; pl: efes)

1. Efe.