dono

Galego

• Etimoloxía: do latín domĭnus (a forma feminina, do latín domĭna).

• Pronuncia: /'do.no/ - /'do.na/ (AFI)

Substantivo

dono (ms: dono; mpl: donos; fs: dona; fpl: donas)

1. Persoa que ten dominio sobre alguén ou algo.
   • Exemplo: En pouco tempo fíxose dono da cas tosas as casas da aldea.
2. Amo ou ama da casa, con respecto aos seus criados.
   • Exemplo: Falei coa dona da casa.
3. (Literatura) Na poesía amorosa galego-portuguesa, muller amada.
   • Exemplo: Falei coa miña dona na fonte.