cume

Galego

• Pronuncia: /ˈkume̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cume (sg: cume; pl: cumes)

1. (Xeografía) Parte máis elevada dunha montaña.
   • Exemplo: Cando chegou ó cume do Pindo xa non podía máis
     
     .
   • Sinónimos: bico, cima, cúspide, pico.
2. (Arquitectura) Parte máis elevada da cuberta ou tellado, liña onde se xuntan as dúas vertentes.
   • Exemplo: Onte remataron de facer o cume da miña casa.
     
     
   • Sinónimos: cruceiro, crucel, cumeira, cumio.
   • Termos relacionados: auga, beirado, tella.
3. (Arquitectura) Trabe central e máis alta da armadura da cuberta.
   • Sinónimos: cumio, crucel.
4. (Figurado) Reunión de representantes de diferentes países para debater unhas políticas comúns.
   • Exemplo: Non houbo acordo no cume do clima.
     
     
   • Sinónimos: cumio.

Traducións

• Castelán: (1) cima ^(es), cumbre ^(es), cúspide ^(es); (4) cumbre ^(es).
• Francés: (1) sommet ^(fr), (4) sommet ^(fr).