contrariedade

Galego

• Etimoloxía: do latín contrariĕtāte.

• Pronuncia: [kon.tɾa.ɾjɛˈða.ðɪ] (AFI)

Substantivo feminino

contrariedade sf (sg: contrariedade; pl: contrariedades)

1. Calidade de contrario.
2. Aquilo que se opón ás intencións de alguén ou á realización dalgunha cousa.
3. Desgusto de pouca importancia a causa dunha circunstancia contraria aos intereses de alguén.

Traducións

• Castelán: contrariedad ^(es).
• Inglés: contrariness ^(en).
• Portugués: contrariedade ^(pt).

Portugués

Substantivo feminino

contrariedade (sg: contrariedade; pl: contrariedades)

1. Contrariedade (calidade de contrario).
2. Contrariedade (aquilo que se opón ás intencións de alguén ou á realización dalgunha cousa).
3. Contrariedade (desgusto de pouca importancia).