confiscar
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: do latín confiscare.
- Pronuncia: /koɱfisˈkaɾ/ (AFI)
confiscar
- Tomar os bens dun particular pola forza ou autoridade, sen que sexa ofrecido ao prexudicado ningunha contraprestación a cambio, en particular, o Estado co fisco.
- Sinónimos: comisar.
Traducións
- Alemán: konfiszieren (de).
- Castelán: confiscar (es).
- Catalán: confiscar (ca).
- Francés: confisquer (fr).
- Grego: κατάσχω (el).
- Inglés: confiscate (en).
- Irlandés: coigistigh (ga), gabh seilbh ar (ga).
- Italiano: confiscare (it).
- Neerlandés: confisqueren (nl).
- Polaco: konfiskować (pl).
- Portugués: confiscar (pt).
- Ruso: конфисковать (ru)
- Sueco: konfiskera (sv)
- Vasco: konfiskatu (eu).
Conxugación
Verbo semirregular da 1ª conxugación
Infinitivo | confiscar |
Xerundio | confiscando |
Participio | confiscado, confiscada, confiscados, confiscadas |
1 Vostede(s) |
Castelán
- Etimoloxía: do latín confiscare.
confiscar
Catalán
- Etimoloxía: do latín confiscare.
confiscar
Portugués
- Etimoloxía: do latín confiscare.
confiscar
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Verbos transitivos en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Verbos en castelán
- Catalán
- Entradas en catalán derivadas do latín
- Entradas en catalán con etimoloxía
- Verbos en catalán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Verbos en portugués