comprobante

Galego

• Etimoloxía: de comprobar e -ante.

• Pronuncia: /kom.pɾo.ˈβan.te̯/ (AFI)

Verbo transitivo

comprobante

1. Que serve para comprobar a veracidade de algo.
   • Exemplo: O garda pediulle un documento comprobante da súa identidade
     
     .

Substantivo masculino

comprobante (sg: comprobante; pl: comprobantes)

1. Documento, tarxeta, etc. que serve para comoprobar a identidade dunha persoa, ou dunha operación.
   • Exemplo: Como comprobante da súa identidade mostroulle ao garda seu carné de conducir. Ensinoulle o comprobante da entrega da mercadoría
     
     .