colmar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: de colmo.

• Pronuncia: /kolˈmaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

colmar

1. (completar)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	colmar
Xerundio	colmando
Participio	colmado, colmada, colmados, colmadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	colmo	colmas	colma	colmamos	colmades	colman
	Copretérito	colmaba	colmabas	colmaba	colmabamos	colmabades	colmaban
	Pretérito	colmei	colmaches	colmou	colmamos	colmastes	colmaron
	Antepretérito	colmara	colmaras	colmara	colmaramos	colmarades	colmaran
	Futuro	colmarei	colmarás	colmará	colmaremos	colmaredes	colmarán
	Pospretérito	colmaría	colmarías	colmaría	colmariamos	colmariades	colmarían
Modo Subxuntivo	Presente	colme	colmes	colme	colmemos	colmedes	colmen
	Pretérito	colmase	colmases	colmase	colmásemos	colmásedes	colmasen
	Futuro	colmar	colmares	colmar	colmarmos	colmardes	colmaren
Modo Imperativo	Afirmativo		colma	colme1	colmemos	colmade	colmen1
	Negativo		colmes	colme1	colmemos	colmedes	colmen1
Infinitivo conxugado		colmar	colmares	colmar	colmarmos	colmardes	colmaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: colmar ^(es).
• Portugués: colmar ^(pt)

Castelán

Verbo

colmar

1. Colmar.

Portugués

Verbo

colmar

1. Colmar.