clonación

Galego

• Etimoloxía: de clonar.

• Pronuncia: /klonaˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

clonación (sg: clonación; pl: clonacións)

1. Acción e efecto de clonar.
2. (Bioloxía) Proceso de crear unha copia xenética idéntica doutro organismo orixinal.
3. (Informática) Copia de datos e información.

Traducións

• Alemán: Klonen ^(de)
• Árabe: الإستنساخ ^(ar)
• Asturiano: clonación ^(ast)
• Bretón: klonadur ^(br)
• Castelán: clonación ^(es).
• Catalán: clonatge ^(ca), clonació ^(ca)
• Chinés: 克隆 ^(zh)
• Danés: kloning ^(da)
• Finés: kloonaus ^(fi)
• Francés: clonage ^(fr)
• Grego: κλωνοποίηση ^(el) (klonopoiisi)
• Húngaro: klónozás ^(hu)
• Inglés: cloning ^(en)
• Italiano: clonazione ^(it)
• Neerlandés: klonen ^(nl), kloneren ^(nl)
• Polaco: klonowanie ^(pl)
• Portugués: clonagem ^(pt)
• Ruso: клонирование ^(ru) (klonírovanije)
• Sueco: kloning ^(sv)
• Turco: klonlama ^(tr)
• Vasco: klonazio ^(eu)

Asturiano

Substantivo feminino

clonación

1. Clonación.

Castelán

Substantivo feminino

clonación (sg: clonación; pl: clonaciones)

1. Clonación.