cicel

Galego

• Etimoloxía: variante do antigo cisel con influencia de pincel; do latín scisellu scindere ("fender").

• Pronuncia: /θiˈθɛl/ (AFI)

Substantivo masculino

cicel (sg: cicel; pl: ciceis)

1. Ferramenta apta para tallar, esculpir e repasar un material consistente para tal fin, axudado cun martelo.

Termos relacionados

• cicelado
• cicelador
• cicelar

Traducións

• Alemán: Meißel ^(de)
• Castelán: cincel ^(es)
• Catalán: cisell ^(ca)
• Chinés: 凿子 ^(zh)
• Finés: taltta ^(fi)
• Francés: ciseau ^(fr)
• Inglés: chisel ^(en)
• Italiano: cesello ^(it), scalpello ^(it)
• Polaco: przecinacz ^(pl), dłuto ^(pl)
• Portugués: cinzel ^(pt)
• Ruso: долото ^(ru)
• Sueco: mejsel ^(sv)
• Vasco: zizel ^(eu), trintxa ^(eu)