cheque

Galego

Substantivo masculino

cheque (sg: cheque; pl: cheques)

1. (Economía) Documento que autoriza a extraer diñeiro dun banco.

Sinónimos

• talón

Termos relacionados

• cheque nominal, cheque nominativo

Traducións

• Africáner: tjek ^(af)
• Albanés: çek ^(sq)
• Alemán: Scheck ^(de)
• Árabe: صك ^(ar)
• Búlgaro: чек ^(bg)
• Castelán: cheque ^(es)
• Catalán: xec ^(ca)
• Checo: šek ^(cs)
• Chinés: 支票 ^(zh)
• Coreano: 수표 ^(ko)
• Danés: check ^(da)
• Esperanto: ĉeko ^(eo)
• Finés: sekki ^(fi)
• Francés: chèque ^(fr)
• Grego: επιταγή ^(el)
• Húngaro: csekk ^(hu)
• Ido: cheko ^(io)
• Inglés: cheque ^(en), check ^(en)
• Italiano: assegno ^(it)
• Kurdo: çek ^(ku)
• Neerlandés: cheque ^(nl)
• Noruegués: sjekk ^(no)
• Papiamento: chèk ^(pap)
• Polaco: czek ^(pl)
• Portugués: cheque ^(pt)
• Ruso: чек ^(ru)
• Sueco: check ^(sv)
• Turco: çek ^(tr)
• Ucraíno: чек ^(uk)
• Vasco: txeke ^(eu)
• Xaponés: 小切手 ^(ja)
• Zulú: ilisheke ^(zu), isheke ^(zu)

Castelán

Substantivo masculino

cheque (sg: cheque; pl: cheques)

1. (Economía) Cheque.

Inglés

Substantivo

cheque (sg: cheque; pl: cheques)

1. (Economía) Cheque.

Sinónimos

• check

Neerlandés

• Escoitar: «cheque» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

cheque

1. (Economía) Cheque.

Portugués

Substantivo masculino

cheque (sg: cheque; pl: cheques)

1. (Economía) Cheque.