carracha

Galego

• Pronuncia: /kaˈrat͡ʃa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

carracha (sg: carracha; pl: carrachas)

1. (Zooloxía) Arácnido parasito que se agarra á pel de certos animais e se nutre do sangue que lles zuga.
   • Exemplo: O can ten unha carracha detrás da orella.

Sinónimos

• carracho, carrapata, carrapato, carraza

Traducións

• Alemán: Zecke ^(de)
• Castelán: garrapata ^(es)
• Chinés: 剔 ^(zh)
• Francés: tique ^(fr)
• Inglés: tick ^(en)
• Italiano: zecca ^(it), barrare ^(it)
• Portugués: carrapato ^(pt), carraça ^(pt)