campá

Galego

• Pronuncia: /kamˈpa/ (AFI)

Substantivo feminino

campá (sg: campá; pl: campás)

1. (Música) Instrumento musical simple de percusión que emite unha soa nota xeralmente metálico que soa ao ser golpeado por un badalo que colga do seu interior.

Termos relacionados

• campá tubular

Traducións

• Castelán: campana ^(es).
• Francés: cloche ^(fr).
• Inglés: bell ^(en)
• Xudeu-español: chan ^(lad)
• Ruso: колокол ^(ru)
• Ryukyu: かに ^(ryu)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música