brasileirismo
Galego
Etimoloxía: de brasileiro + -ismo.
Pronuncia: [ bɾasilejˈɾismo̝ ] (AFI)
Substantivo masculino
brasileirismo (sg: brasileirismo; pl: brasileirismos)
- (Lingüística) Trazo característico da lingua portuguesa do Brasil, costume, modismo; pode ser fonolóxico, morfolóxico, sintáctico, lexical, estilístico; será rexional cando é propio dunha rexión; ou xeral cando é usado en todo o territorio brasileiro, sendo neste caso cando asume a característica de brasileirismo.
- (Lingüística) Palabra ou locución propias do Brasil.
- (Lingüística) Linguaxe propia dos brasileiros.
- Carácter do que é brasileiro.
- Sentimento nacional do brasileiro.
Traducións
Portugués
- Etimoloxía: de brasileiro + -ismo.
Substantivo masculino
brasileirismo (sg: brasileirismo; pl: brasileirismos)
- (Lingüística) Brasileirismo.
- Carácter do que é brasileiro.
- Sentimento nacional do brasileiro.