bigornia

Galego

• Etimoloxía: do latín bicorna.

• Pronuncia: /biˈɣɔɾnja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

bigornia (sg: bigornia; pl: bigornias)

1. (Anatomía) Óso que xunto co martelo e o estribo forman o oído medio.
2. Zafra alongada e con dúas puntas opostas, para bater metais, solas dos zapatos...

Traducións

• Alemán: Incus ^(de).
• Castelán: yunque ^(es).
• Francés: enclume ^(fr).
• Inglés: incus ^(en).
• Portugués: bigorna ^(pt).

Véxase tamén

• Na wikipedia bigornia