azotu
Arromanés
Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- («a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.
Substantivo
azotu
Corso
- Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- («a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.
Substantivo
azotu
Categorías:
- Arromanés
- Entradas en arromanés derivadas do francés
- Entradas en arromanés derivadas do grego antigo
- Entradas en arromanés con etimoloxía
- Substantivos en arromanés
- Química en arromanés
- Corso
- Entradas en corso derivadas do francés
- Entradas en corso derivadas do grego antigo
- Entradas en corso con etimoloxía
- Substantivos en corso
- Química en corso