atrición

Galego

• Etimoloxía: do latín attritio.

• Pronuncia: /atɾiˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

atrición (sg: atrición; pl: atricións)

1. (Relixión) Pesar por ter ofendido a Deus, non por amor a este, como sería a contrición, senón pola fealdade do pecado, por vergoña ou medo ás consecuencias.

Traducións

• Castelán: atrición ^(es).
• Francés: attrition ^(fr)
• Inglés: attrition ^(en)
• Portugués: atrição ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín attritio.

Substantivo feminino

atrición (sg: atrición; pl: atriciones)

1. (Relixión) Atrición.