artillar

Galego

• Etimoloxía: do francés antigo artiller.

• Pronuncia: /aɾtiˈʎaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

artillar

1. Armar, equipar un lugar, un buque, con artillaría.

Termos relacionados

• artilleiro

Traducións

• Castelán: artillar ^(es)
• Catalán: artillar ^(ca)
• Francés: artiller ^(fr)
• Inglés: fortify ^(en) with ^(en) artillery ^(en)
• Portugués: artilhar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	artillar
Xerundio	artillando
Participio	artillado, artillada, artillados, artilladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	artillo	artillas	artilla	artillamos	artillades	artillan
	Copretérito	artillaba	artillabas	artillaba	artillabamos	artillabades	artillaban
	Pretérito	artillei	artillaches	artillou	artillamos	artillastes	artillaron
	Antepretérito	artillara	artillaras	artillara	artillaramos	artillarades	artillaran
	Futuro	artillarei	artillarás	artillará	artillaremos	artillaredes	artillarán
	Pospretérito	artillaría	artillarías	artillaría	artillariamos	artillariades	artillarían
Modo Subxuntivo	Presente	artille	artilles	artille	artillemos	artilledes	artillen
	Pretérito	artillase	artillases	artillase	artillásemos	artillásedes	artillasen
	Futuro	artillar	artillares	artillar	artillarmos	artillardes	artillaren
Modo Imperativo	Afirmativo		artilla	artille1	artillemos	artillade	artillen1
	Negativo		artilles	artille1	artillemos	artilledes	artillen1
Infinitivo conxugado		artillar	artillares	artillar	artillarmos	artillardes	artillaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do francés antigo artiller.

Verbo transitivo

artillar

1. Artillar.

Catalán

• Etimoloxía: do francés antigo artiller.

Verbo transitivo

artillar

1. Artillar.