apófise

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἀπόφυσις apóphysis.

• Pronuncia: /a.ˈpɔ.fi.se̯/ (AFI)

Substantivo feminino

apófise
(sg: apófise; pl: apófises)

1. (Anatomía) Prominencia dun óso na que se insiren músculos ou ligamentos.
2. (Botánica) Parte externa en forma de protuberancia piramidal das escamas seminíferas das piñas.
3. (Micoloxía) En certos fungos, engrosamento do esporanxióforo.
4. (Xeoloxía) Ramificación dun batolito, lacolito ou veta.

Termos relacionados

• apofisite

Traducións

• Alemán: Apophyse ^(de)
• Castelán: apófisis ^(es).
• Catalán: apòfisi ^(ca)
• Chinés: 突 ^(zh)
• Francés: apophyse ^(fr)
• Grego: απόφυση ^(el)
• Inglés: apophysis ^(en)
• Italiano: apofisi ^(it)
• Portugués: apófise ^(pt)
• Ruso: апофиз ^(ru)
• Vasco: apofisi ^(eu)