alborecer

Galego

• Pronuncia: [al.βo.ɾeˈθeɾ] (AFI)

Verbo intransitivo

alborecer

1. Aparecer a luz do sol pola mañá.
   • Sinónimos: abrir o día, albear, alborexar, amañecer, amencer, clarexar, despuntar o día, lumbrigar, nacer o día, raiar, raiar o día, raiar o sol, riscar o día, romper o día, saír o sol, vir o día.

Traducións

• Castelán: amanecer ^(es), alborear ^(es), rayar el alba ^(es), rayar el día ^(es), romper el día ^(es).
• Finés: aamunsarastus ^(fi).
• Inglés: dawn ^(en)
• Portugués: amanhecer ^(pt).
• Ruso: рассветать ^(ru)

Conxugación

Verbo semirregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	alborecer
Xerundio	alborecendo
Participio	alborecido, alborecida, alborecidos, alborecidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	alborezo	alboreces	alborece	alborecemos	alborecedes	alborecen
	Copretérito	alborecía	alborecías	alborecía	alboreciamos	alboreciades	alborecían
	Pretérito	alborecín	alboreciches	alboreceu	alborecemos	alborecestes	alboreceron
	Antepretérito	alborecera	alboreceras	alborecera	alboreceramos	alborecerades	alboreceran
	Futuro	alborecerei	alborecerás	alborecerá	alboreceremos	alboreceredes	alborecerán
	Pospretérito	alborecería	alborecerías	alborecería	alboreceriamos	alboreceriades	alborecerían
Modo Subxuntivo	Presente	alboreza	alborezas	alboreza	alborezamos	alborezades	alborezan
	Pretérito	alborecese	alboreceses	alborecese	alborecésemos	alborecésedes	alborecesen
	Futuro	alborecer	alboreceres	alborecer	alborecermos	alborecerdes	alboreceren
Modo Imperativo	Afirmativo		alborece	alboreza1	alborezamos	alborecede	alborezan1
	Negativo		alborezas	alboreza1	alborezamos	alborezades	alborezan1
Infinitivo conxugado		alborecer	alboreceres	alborecer	alborecermos	alborecerdes	alboreceren

1 Vostede(s)