albanés

Galego

• Pronuncia: /alβaˈnes/ (AFI)

Substantivo masculino

albanés (sg: albanés; pl: albaneses)

1. (Linguas do mundo) Lingua indoeuropea falada en Albania e Kosovo, e por minorías noutros países.

Traducións

• Asturiano: albanés ^(ast).
• Francés: albanais ^(fr).
• Ruso: албанский ^(ru)

Substantivo

albanés (ms: albanés; mpl: albaneses; fs: albanesa; fpl: albanesas)

1. (Colectivo, en plural) Pobo dos Balcáns que habita principalmente en Albania e Kosovo, e que ten como propia a lingua albanesa.
2. Individuo de dito pobo.
3. Habitante de Albania.

Traducións

• Asturiano: albanés ^(ast), albanu ^(ast).
• Francés: Albanais ^(fr).
• Ruso: албанец ^(ru)

Adxectivo

albanés (ms: albanés; mpl: albaneses; fs: albanesa; fpl: albanesas)

1. Pertencente ou relativo a Albania, aos albaneses, á sua cultura ou á súa lingua.

Traducións

• Asturiano: albanés ^(ast), albanu ^(ast).
• Francés: albanais ^(fr).
• Ruso: албанский ^(ru)

Castelán

1. albanés