adiviñar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués adevinnar, adevỹar, do latín ad divinare.

• Pronuncia: [a.ði.βiˈɲaɾ] (AFI)

Verbo

adiviñar

1. Predicir o futuro.
2. Pescudar a solución dunha adiviña.

Traducións

• Alemán: raten ^(de), erraten ^(de)
• Bretón: divinañ ^(br), diviniñ ^(br), divinout ^(br)
• Castelán: adivinar ^(es).
• Catalán: endevinar ^(ca).
• Chinés: 以预言 ^(zh), 猜测 ^(zh)
• Francés: deviner ^(fr), prophétiser ^(fr)
• Inglés: guess ^(en), prophesy ^(en)
• Italiano: profetizzare ^(it), indovinare ^(it)
• Polaco: zgadywać ^(pl), wróżyć ^(pl)
• Portugués: adivinhar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	adiviñar
Xerundio	adiviñando
Participio	adiviñado, adiviñada, adiviñados, adiviñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	adiviño	adiviñas	adiviña	adiviñamos	adiviñades	adiviñan
	Copretérito	adiviñaba	adiviñabas	adiviñaba	adiviñabamos	adiviñabades	adiviñaban
	Pretérito	adiviñei	adiviñaches	adiviñou	adiviñamos	adiviñastes	adiviñaron
	Antepretérito	adiviñara	adiviñaras	adiviñara	adiviñaramos	adiviñarades	adiviñaran
	Futuro	adiviñarei	adiviñarás	adiviñará	adiviñaremos	adiviñaredes	adiviñarán
	Pospretérito	adiviñaría	adiviñarías	adiviñaría	adiviñariamos	adiviñariades	adiviñarían
Modo Subxuntivo	Presente	adiviñe	adiviñes	adiviñe	adiviñemos	adiviñedes	adiviñen
	Pretérito	adiviñase	adiviñases	adiviñase	adiviñásemos	adiviñásedes	adiviñasen
	Futuro	adiviñar	adiviñares	adiviñar	adiviñarmos	adiviñardes	adiviñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		adiviña	adiviñe1	adiviñemos	adiviñade	adiviñen1
	Negativo		adiviñes	adiviñe1	adiviñemos	adiviñedes	adiviñen1
Infinitivo conxugado		adiviñar	adiviñares	adiviñar	adiviñarmos	adiviñardes	adiviñaren

1 Vostede(s)