Categoría:Entradas por evolución fónica

Modelos relacionados[editar]

categ e evol; ETIM

Faltan exemplos para[editar]

• Consonantización de waw (golpe < vulpes)
• Disimilación
• Fricativización de oclusiva bilabial sonora
• Fricativización de oclusiva bilabial xorda
• Fricativización de oclusiva dental sonora
• Metátese de vogal velar
• Palatalización de oclusiva dental sonora
• Palatalización de oclusiva velar xorda
• Simplificación de xeminada nasal

Faltaría desagregar Categoría:Simplificación de xeminada

Explicación[editar]

Os principais fenómenos na evolución do galego dende o latín son:

• aumento
  • prótese (inicial)
  • epéntese (medio)
  • paragoxe (final)
• diminución (e caída de intervocálicas: -n-, -l-, -d-, que son síncope de ... intervocálica)
  • aférese (inicial)
  • síncope (medio)
  • apócope (final)
  • crase ou amálgama
• alteración da orde
  • metátese de vogal palatal ou velar
• alteración da articulación
  • betacismo
  • rotacismo
  • vocalización
  • consonantización de iode ou de waw
  • simplificación de xeminada
  • fricativización
  • africación
  • sonorización
  • palatalización
  • asimilación
  • disimilación
  • hipercorrección
• alteración morfosintáctica
  • do xénero
  • do número (ou perda)
  • do caso (ou perda)
• alteracións por causas semánticas
  • analoxía

As neutralizacións e caídas de -m final de acusativo son tan abundantes que non paga a pena incluíla (irían en practicamente tódolos substantivos).

Normalización dos nomes das subcategorías[editar]

Para os nomes das categorías que describen os fenómenos, úsase:

• nome do fenómeno iniciado por maiúscula
• preposición "de" (non "da" nin "do")
• descrición do son ou fonema consonántico orixinario que sofre o fenómeno:
  • modo en feminino
  • punto en feminino
  • sonoridade en feminino (salvo para sonorizacións, e cando tódolos fonemas galegos son sonoros, co cal non se precisa especificar: vibrantes, nasais e laterais)
  • posición na palabra (de momento, só para sonorizacións)
• descrición da vogal que sofre o fenómeno
  • só o punto de articulación (palatal ou velar) pode que abonde, pero igual hai que facer máis