Islandés

Etimoloxía: do nórdico antigo þrír, do protonórdico ᚦᚱᛁᛃᛟᛉ, do protoxermánico *þrīz, do protoindoeuropeo *tréyes.

Pronuncia: /θriːr/ (AFI)

Número cardinal

þrír

Tres.

Véxase tamén

Referencias

Taylor, Arnold R. (1990). Icelandic-English, English-Icelandic Dictionary (Hippocrene Concise Dictionary). p. 172. Hippocrene Books. ISBN 9780870528019.

Nórdico antigo

Etimoloxía: do protonórdico ᚦᚱᛁᛃᛟᛉ, do protoxermánico *þrīz, do protoindoeuropeo *tréyes.

Número cardinal

þrír

Tres.

Descendentes

Danés: tre
Feroés: tríggir
Islandés: þrír
Norn: trir
Noruegués: tre, tri (arcaico)
Sueco antigo: þrēr
Sueco: tre

Véxase tamén