ignorar

Galego

• Etimoloxía: do latín īgnōrāre, de ignōrō.

• Pronuncia: /iɡnɔˈɾaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

ignorar

1. Descoñecer ou non saber algo.
   • Sinónimos: descoñecer.
   • Antónimos: coñecer, saber.
2. Non prestarlle atención a algo ou alguén, amosar indiferenza, como se non existira.

Termos relacionados

• ignorancia
• ignorante
• ignoto

Traducións

• Alemán: ignorieren ^(de)
• Castelán: ignorar ^(es)
• Catalán: ignorar ^(ca)
• Chinés: 忽视 ^(zh)
• Francés: ignorer ^(fr)
• Inglés: ignore ^(en)
• Italiano: ignorare ^(it)
• Portugués: ignorar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	ignorar
Xerundio	ignorando
Participio	ignorado, ignorada, ignorados, ignoradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	ignoro	ignoras	ignora	ignoramos	ignorades	ignoran
	Copretérito	ignoraba	ignorabas	ignoraba	ignorabamos	ignorabades	ignoraban
	Pretérito	ignorei	ignoraches	ignorou	ignoramos	ignorastes	ignoraron
	Antepretérito	ignorara	ignoraras	ignorara	ignoraramos	ignorarades	ignoraran
	Futuro	ignorarei	ignorarás	ignorará	ignoraremos	ignoraredes	ignorarán
	Pospretérito	ignoraría	ignorarías	ignoraría	ignorariamos	ignorariades	ignorarían
Modo Subxuntivo	Presente	ignore	ignores	ignore	ignoremos	ignoredes	ignoren
	Pretérito	ignorase	ignorases	ignorase	ignorásemos	ignorásedes	ignorasen
	Futuro	ignorar	ignorares	ignorar	ignorarmos	ignorardes	ignoraren
Modo Imperativo	Afirmativo		ignora	ignore1	ignoremos	ignorade	ignoren1
	Negativo		ignores	ignore1	ignoremos	ignoredes	ignoren1
Infinitivo conxugado		ignorar	ignorares	ignorar	ignorarmos	ignorardes	ignoraren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín īgnōrāre, de ignōrō.

Verbo

ignorar

1. Ignorar.

Catalán

• Etimoloxía: do latín īgnōrāre, de ignōrō.

Verbo

ignorar

1. Ignorar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín īgnōrāre, de ignōrō.

Verbo

ignorar

1. Ignorar.