flogopita

Galego

• Etimoloxía: nome creado polo mineraloxista alemán Johann August Friedrich Breithaupt en 1841, do grego antigo ϕλογωπός (phlogopos, "fogo") por alusión á cor de certos espécimes.

• Pronuncia: /floɣoˈpita̝/ /floɣɔˈpita̝/ (AFI)

Substantivo feminino

flogopita (sg: flogopita; pl: flogopitas)

1. (Mineraloxía) Mineral da clase dos silicatos, subclase dos filosilicatos , grupo das micas que fundamentalmente contén aluminio e potasio. De cor parda. Pouco frecuente.

Traducións

• Francés: phlogopite ^(fr)
• Alemán: Phlogopit ^(de)
• Inglés: phlogopite ^(en)
• Vasco: flogopita ^(eu)
• Catalán: flogopita ^(ca)
• Castelán: flogopita ^(es)
• Hebreo: פלוגופיט ^(he)
• Italiano: flogopite ^(it)
• Xaponés: 金雲母 ^(ja)
• Neerlandés: flogopiet ^(nl)
• Polaco: flogopit ^(pl)
• Portugués: flogopita ^(pt)