curial

Galego

• Etimoloxía: do latín curiāle.

Adxectivo

curial (sg: curial; pl: curiais)

1. Relativo ou pertencente á curia.

Traducións

• Castelán: curial ^(es)
• Portugués: curial ^(pt)

Substantivo

curial (sg: curial; pl: curiais)

1. Persoa que traballa na administración de xustiza.
2. (Relixión) Persoa que traballa na curia (conxunto de persoas que se encargan da administración da igrexa).
   • Exemplo: Curial de Betanzos, home pequeno e can rabelo, pra fodelos.
     
     

Traducións

• Castelán: curial ^(es)
• Inglés: curial ^(en)
• Portugués: curial ^(pt)

Substantivo masculino

curial (sg: curial; pl: curiais)

1. (Historia) Membro da curia municipal que se encargaba da recadación dos impostos no Imperio Romano.

Sinónimos

• decurión.

Traducións

• Castelán: curial ^(es)
• Portugués: curial ^(pt)