xenro

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués genrro, do latín gener, generis.

• Pronuncia: /ˈʃɛŋɾo̝/ /ˈʃeŋɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

xenro (sg: xenro; pl: xenros)

1. Parentesco dun home respecto dos pais da súa esposa.
   • Exemplo: Sol de xaneiro, amor de xenro.
     
     

Traducións

• Alemán: Schwiegersohn ^(de).
• Castelán: yerno ^(es).
• Francés: beau-fils ^(fr), gendre ^(fr).
• Inglés: son-in-law ^(en).
• Italiano: genero ^(it)
• Portugués: genro ^(pt).