xenebrino

Galego

• Etimoloxía: de Xenebra, co sufixo -ino.

• Pronuncia: [ʃe.nɛˈβɾi.nʊ] (AFI)

Substantivo masculino

xenebrino (ms: xenebrino; mpl: xenebrinos; fs: xenebrina; fpl: xenebrinas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Xenebra, Suíza.

Traducións

• Alemán: Genfer ^(de)
• Aragonés: chinevrino ^(an)
• Castelán: ginebrino ^(es)
• Catalán: ginebrí ^(ca)
• Francés: Genevois ^(fr)
• Inglés: Genevan ^(en)
• Italiano: ginevrino ^(it)
• Portugués: genebrino ^(pt)

Adxectivo

xenebrino (ms: xenebrino; mpl: xenebrinos; fs: xenebrina; fpl: xenebrinas)

1. Relativo ou pertencente a Xenebra ou á súa xente.
2. Relativo ao cantón de Xenebra.

Traducións

• Alemán: genferisch ^(de)
• Aragonés: chinevrino ^(an)
• Castelán: ginebrino ^(es)
• Catalán: ginebrí ^(ca)
• Francés: genevois ^(fr)
• Inglés: Genevan ^(en)
• Italiano: ginevrino ^(it)
• Portugués: genebrino ^(pt)