tríscele

Galego

Tríscele de Castromao, do século I (Museo de Ourense)

• Etimoloxía: do grego τρισκελής (triskelís) (tres brazos, tres pernas)

Substantivo masculino

tríscele (sg: tríscele; pl: trísceles)

1. (Arte) Motivo decorativo formado por tres (ou, por veces, catro) formas curvadas inscritas nunha circunferencia, formando unha roda.
   • Exemplo: Déronse moitas interpretacións sobre o simbolismo dos trísceles, pero sen base científica.
     
     

Termos relacionados

• celta

Traducións

• Inglés: triskelion ^(en)
• Castelán: trisquel ^(es)
• Francés: triskèle ^(fr)
• Portugués: tríscele ^(pt)