toxo

Galego

Flor de toxo.

• Etimoloxía: do galego-portugués tojo, do prerromano ibérico *toju ou similar, de *togio ou *toio, do protoindoeuropeo *(s)tei- ou *(s)teig- (afiar, apuñalar), como o latín stilus e o inglés stick.|gl}}

• Pronuncia: /toʃo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

toxo (sg: toxo; pl: toxos)

1. (Botánica) Planta da especie Ulex europaeus, da familia das leguminosas con flores amarelas e follas espiñentas, moi común no monte baixo galego.

Termos relacionados

• chor
• chorima
• toxal
• toxeira

Traducións

Traducións

Alemán: Stechginster (de). Castelán: tojo (es), aulaga (es), aliaga (es). Finés: piikkiherne (fi).

Francés: ajonc d'Europe (fr). Inglés: gorse (en), furze (en), whin (en). Italiano: ginestrone (it).

Neerlandés: gaspeldoorn (nl). Vasco: ote zuria (eu). Xaponés: ハリエニシダ (ja).