tokelauano

Galego

• Etimoloxía: de Tokelau.

Adxectivo

tokelauano (ms: tokelauano; mpl: tokelauanos; fs: tokelauana; fpl: tokelauanas)

1. Relativo ou pertencente a Tokelau.

Traducións

• Castelán: tokelauano ^(es), tokelaués ^(es)
• Inglés: Tokelauan ^(en)
• Portugués: tokelauano ^(pt)

Substantivo

tokelauano (ms: tokelauano; mpl: tokelauanos; fs: tokelauana; fpl: tokelauanas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Tokelau.

Traducións

• Castelán: tokelauano ^(es), tokelaués ^(es)
• Inglés: Tokelauan ^(en)
• Portugués: tokelauano ^(pt)

Substantivo masculino

tokelauano (sg: tokelauano; pl: tokelauanos)

1. (Lingüística) Lingua polinesia falada en Tokelau.

Traducións

• Alemán: Tokelauisch ^(de)
• Castelán: tokelauano ^(es), tokelaués ^(es)
• Inglés: Tokelauan ^(en)
• Portugués: tokelauano ^(pt)