tenteo

Galego

Substantivo masculino

tenteo (sg: tenteo; pl: tenteos)

1. Resultado que se produce nun xogo.
   • Exemplo: No encontro de wáter-polo o tenteo foi de 15 a 8.
     
     
2. Xeito de obter un valor ou cantidade no cal se trata de facer unha aproximación.
   • Exemplo: Fixo as contas por tenteo.
     
     

Traducións

• Castelán: tanteo ^(es)