supurativo
Galego
Etimoloxía: do latín suppūrātīvus.
Pronuncia: /supuɾaˈtiβo̝/ (AFI)
Adxectivo
supurativo (ms: supurativo; mpl: supurativos; fs: supurativa; fpl: supurativas)
- Que produce supuración.
Substantivo masculino
supurativo (sg: supurativo; pl: supurativos)
- Produto que produce supuración.
Traducións
- Castelán: supurativo (es)
- Francés: suppuratif (fr)
- Inglés: suppurative (en)
- Italiano: suppurativo (it)
- Portugués: supurativo (pt)
Castelán
- Etimoloxía: do latín suppūrātīvus.
Adxectivo
supurativo (ms: supurativo; mpl: supurativos; fs: supurativa; fpl: supurativas)
Substantivo masculino
supurativo (sg: supurativo; pl: supurativos)
Portugués
- Etimoloxía: do latín suppūrātīvus.
Adxectivo
supurativo (ms: supurativo; mpl: supurativos; fs: supurativa; fpl: supurativas)
Substantivo masculino
supurativo (sg: supurativo; pl: supurativos)
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Adxectivos en galego
- Substantivos masculinos en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Adxectivos en castelán
- Substantivos masculinos en castelán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Adxectivos en portugués
- Substantivos masculinos en portugués