suffire
Francés
Etimoloxía: do francés antigo soufire, do latín sufficere.
Pronuncia: /sy.fiʁ (AFI)
Verbo transitivo
suffire
conxugación de suffire
| infinitive | simple | suffire | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| composto | avoir + participio pasado | ||||||
| participio presente ou xerundio1 | simple | suffisant /sy.fi.zɑ̃/ | |||||
| composto | ayant + participio pasado | ||||||
| participio pasado | suffi /sy.fi/ | ||||||
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| indicativo | je (j’) | tu | il, elle | nous | vous | ils, elles | |
| (simple tenses) |
presente | suffis /sy.fi/ |
suffis /sy.fi/ |
suffit /sy.fi/ |
suffisons /sy.fi.zɔ̃/ |
suffisez /sy.fi.ze/ |
suffisent /sy.fiz/ |
| copretérito | suffisais /sy.fi.zɛ/ |
suffisais /sy.fi.zɛ/ |
suffisait /sy.fi.zɛ/ |
suffisions /sy.fi.zjɔ̃/ |
suffisiez /sy.fi.zje/ |
suffisaient /sy.fi.zɛ/ | |
| pretérito2 | suffis /sy.fi/ |
suffis /sy.fi/ |
suffit /sy.fi/ |
suffîmes /sy.fim/ |
suffîtes /sy.fit/ |
suffirent /sy.fiʁ/ | |
| futuro | suffirai /sy.fi.ʁe/ |
suffiras /sy.fi.ʁa/ |
suffira /sy.fi.ʁa/ |
suffirons /sy.fi.ʁɔ̃/ |
suffirez /sy.fi.ʁe/ |
suffiront /sy.fi.ʁɔ̃/ | |
| condicional | suffirais /sy.fi.ʁɛ/ |
suffirais /sy.fi.ʁɛ/ |
suffirait /sy.fi.ʁɛ/ |
suffirions /sy.fi.ʁjɔ̃/ |
suffiriez /sy.fi.ʁje/ |
suffiraient /sy.fi.ʁɛ/ | |
| (composto tenses) |
presente perfecto | presente indicativo do avoir + participio pasado | |||||
| pluperfect | copretérito indicativo do avoir + participio pasado | ||||||
| pretérito anterior2 | past historic of avoir + participio pasado | ||||||
| futuro anterior | futuro do avoir + participio pasado | ||||||
| condicional pretérito | condicional do avoir + participio pasado | ||||||
| subxuntivo | que je (j’) | que tu | qu’il, qu’elle | que nous | que vous | qu’ils, qu’elles | |
| (simple tenses) |
presente | suffise /sy.fiz/ |
suffises /sy.fiz/ |
suffise /sy.fiz/ |
suffisions /sy.fi.zjɔ̃/ |
suffisiez /sy.fi.zje/ |
suffisent /sy.fiz/ |
| copretérito2 | suffisse /sy.fis/ |
suffisses /sy.fis/ |
suffît /sy.fi/ |
suffissions /sy.fi.sjɔ̃/ |
suffissiez /sy.fi.sje/ |
suffissent /sy.fis/ | |
| (composto tenses) |
past | present subjunctive of avoir + past participle | |||||
| pluperfect2 | imperfect subjunctive of avoir + past participle | ||||||
| imperativo | – | – | – | ||||
| simple | — | suffis /sy.fi/ |
— | suffisons /sy.fi.zɔ̃/ |
suffisez /sy.fi.ze/ |
— | |
| composto | — | simple imperative of avoir + participio pasado | — | simple imperative of avoir + participio pasado | simple imperative of avoir + participio pasado | — | |
| 1 O xerundio francés só se pode empregar coa preposición en. | |||||||
| 2 En escritos ou fala menos formais, os tempos de pasado histórico, pasado anterior,
imperfecto de subxuntivo e subxuntivo pluperfecto poden atoparse substituídos polo indicativo presente perfecto, indicativo pluperfecto, subxuntivo presente e pretérito subxuntivo respectivamente (Christopher Kendris [1995], Master the Basics: French, pp. 77, 78, 79, 81). | |||||||