subxuntivo

Galego

• Pronuncia: [sub.ʃunˈti.βʊ] (AFI)

Substantivo masculino

subxuntivo

1. Modo verbal que manifesta o expresado polo verbo con marcas que indican subxectividade, de pensamento ou imaxinación (opinión, feito irreal, incerto ou previsto, desexos), en contraste co indicativo, que se refire aos feitos reais.

Sinónimos

• modo subxuntivo

Termos relacionados

• presente de subxuntivo
• pretérito de subxuntivo
• futuro de subxuntivo

Traducións

• Francés: subjonctif ^(fr)
• Italiano: congiuntivo ^(it)
• Inglés: subjunctive ^(en)
• Bretón: doare-sujañ ^(br)
• Catalán: subjuntiu ^(ca)
• Castelán: subjuntivo ^(es)
• Esperanto: subjunktivo ^(eo)
• Finés: subjunktiivi ^(fi)
• Ido: subjuntivo ^(io)
• Neerlandés: subjunctief ^(nl), conjunctief ^(nl), aanvoegende wijs ^(nl)
• Noruegués: konjunktiv ^(no)
• Occitano: subjonctiu ^(oc)
• Uigur: پەرەز رايى ^(ug)
• Portugués: subjuntivo ^(pt), conjuntivo ^(pt)