soto

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués sotõo, do latín vulgar *subtulum, do latín subtus.

• Pronuncia: /ˈsɔto̝/ /ˈsoto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

soto (sg: soto; pl: sotos)

1. (Arquitectura) Parte inferior dunha vivenda ou edificio que está debaixo do nivel do chan.

Traducións

• Alemán: Keller ^(de)
• Castelán: sótano ^(es)
• Francés: cave ^(fr), sous-sol ^(fr)
• Inglés: basement ^(en), cellar ^(en)
• Italiano: seminterrato ^(it), cantina ^(it), scantinato ^(it)
• Polaco: piwnica ^(pl)
• Portugués: cave ^(pt)