sinfonía

Grafías semellantes:     sinfonia

Galego

• Etimoloxía: do latín symphōnia, do grego antigo συμφωνία (sumphōnía).

• Pronuncia: [sin.foˈni.ɐ] (AFI)

Substantivo feminino

sinfonía (sg: sinfonía; pl: sinfonías)

1. (Música) Composición instrumental para orquestra. Conxunto de voces, de instrumentos, ou de ambas as cousas, que soan acordes á vez.

Termos relacionados

• sinfónico
• sinfonista

Traducións

• Alemán: Sinfonie ^(de)
• Inglés: symphony ^(en)
• Catalán: simfonia ^(ca)
• Croata: simfonija ^(hr)
• Danés: symfoni ^(da)
• Castelán: sinfonía ^(es)
• Esperanto: simfonio ^(eo)
• Friulano: sinfonie ^(fur)
• Francés: symphonie ^(fr).
• Grego: συμφωνία ^(el)
• Ido: simfonio ^(io)
• Islandés: sinfónía ^(is)
• Italiano: sinfonia ^(it)
• Neerlandés: symfonie ^(nl)
• Noruegués: symfoni ^(no)
• Occitano: sinfonia ^(oc), sinfònia ^(oc)
• Piemontés: sinfonìa ^(pms)
• Polaco: symfonia ^(pl)
• Portugués: sinfonia ^(pt)
• Romanés: simfonie ^(ro)
• Ruso: симфония ^(ru)
• Sueco: symfoni ^(sv)
• Turco: senfoni ^(tr)
• Vietnamita: giao hưởng ^(vi)
• Valón: sinfoneye ^(wa)
• Xaponés: 交響曲 ^(ja)
• Xeorxiano: სიმფონია ^(ka)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Castelán

• Etimoloxía: do latín symphōnia, do grego antigo συμφωνία (sumphōnía).

Substantivo feminino

sinfonía (sg: sinfonía; pl: sinfonías)

1. (Música) Sinfonía.