salgueiro

Grafías semellantes:

Galego

• Etimoloxía: do latín salix.

• Pronuncia: /salˈɣej.ɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

salgueiro (sg: salgueiro; pl: salgueiros)

1. (Botánica) Planta do xénero Salix de plantas con flor da familia das salicáceas.
2. (Botánica) Árbore das salicáceas de follas dentadas, pólas longas e flexibeis, froito en cápsula, que pode acadar os 20 metros de altura. O seu nome colectivo é salgueiral ou salgueiredo. O seu nome científico é Salix alba.

Traducións

Traducións

Alemán: Weide (de). Armenio: Ուռենի (hy) (uṙeni). Azarí: söyüd (az). Castelán: sauce (es). Catalán: salze (ca). Checo: vrba (cs). Chinés: 柳樹 (zh)/柳树 (zh) (liǔshù). Coreano: 버들 (ko) (beodeul). Eslovaco: vŕba (sk). Esloveno: vrba (sl). Estoniano: paju (et).

Finés: paju (fi). Francés: saule (fr). Grego: ιτιά (el) (itiá). Inglés: willow (en). Húngaro: fűz (hu). Indonesio: dedalu (id). Italiano: salice (it). Letón: vītoli (lv). Lituano: gluosnis (lt). Luxemburgués: Weid (lb). Neerlandés: wilg (nl).

Polaco: wierzba (pl). Portugués: salgueiro (pt). Romanés: salcie (ro). Ruso: ива (ru) (íva). Serbocroata: vrba (sh). Turco: söğüt (tr). Ucraíno: верба (uk) (verbá). Vasco: sahats (eu). Vietnamita: liễu (vi). Xaponés: 柳 (ja) (ヤナギ, yanagi). Xeorxiano: ტირიფი (ka) (ṭiripi).

Véxase tamén

• Apéndice: Hortalizas e froitos

Portugués

• Etimoloxía: do latín salix.

• Pronuncia: /salˈɡɐj.ɾu/ (AFI)

Substantivo masculino

salgueiro (sg: salgueiro; pl: salgueiros)

1. (Botánica) Salgueiro.