ridicule

Francés

• Etimoloxía: do latín ridiculus

• Pronuncia: /ʁi.di.kyl/ (AFI)

• Escoitar: «ridicule» (Ficheiro ─ axuda)

Adxectivo

ridicule (ms: ridicule; mpl: ridicules; fs: ridicule ; fpl: ridicules)

1. Ridículo.

Substantivo masculino

ridicule (sg: ridicule; pl: ridicules)

1. O que é ridículo.
2. (De pouco uso) Persoa que é ridícula.