resistivo

Galego

• Etimoloxía: de resistir.

• Pronuncia: /resisˈtiβo̝/ (AFI)

Adxectivo

resistivo (ms: resistivo; mpl: resistivos; fs: resistiva; fpl: resistivas)

1. Que resiste, que ten resistencia.
2. Relativo ou pertencente á resistencia ou á resistividade.

Traducións

• Alemán: resistiv ^(de)
• Castelán: resistivo ^(es).
• Francés: résistif ^(fr)
• Inglés: resistive ^(en)
• Italiano: resistivo ^(it)
• Portugués: resistivo ^(pt)