pube

Galego

Pelve humana: co nº 4, a pube

• Etimoloxía: do latín pubis.

Substantivo feminino

pube (sg: pube; pl: pubes)

1. (Anatomía) Óso da parte inferoanterior da pelve que, xunto ó homónimo, une as dúas alas do coxal.
2. (Anatomía) Rexión do corpo limitada polo abdome e as coxas, de forma triangular, que se cobre de pelo ó alcanza-la pubertade.

Termos relacionados

• púbere
• puberdade
• pubiano, púbico

Traducións

• Castelán: pubis ^(es).
• Francés: pubis ^(fr) (1,2).