puño

Galego

• Etimoloxía: do latín 'pugnum.

• Pronuncia: [ˈpu.ɲʊ] (AFI)

Substantivo masculino

puño (sg: puño; pl: puños)

1. Man pechada.
   • Exemplo: o boxeador levantou os brazos e pechou os puños para defenderse.

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Traducións

• Alemán: faust ^(de).
• Castelán: puño ^(es).
• Catalán: puny ^(ca).
• Esloveno: pest ^(sl).
• Francés: poing ^(fr).
• Inglés: fist ^(en).
• Italiano: pugno ^(it).
• Portugués: punho ^(pt).