probidade

Galego

• Etimoloxía: do latín probitās, de probus.

• Pronuncia: /pɾɔβiˈðaðe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

probidade (sg: probidade; pl: probidades)

1. Calidade de probo, integridade moral, honestidade, honradez no actuar.

Antónimos

• improbidade

Traducións

• Asturiano: probidá ^(ast)
• Castelán: probidad ^(es)
• Catalán: probitat ^(ca)
• Francés: probité ^(fr)
• Inglés: probity ^(en)
• Portugués: probidade ^(pt)

Portugués

Substantivo feminino

probidade (sg: probidade; pl: probidades)

1. Probidade.

Termos relacionados

• probidoso
• probo