pródigo

Galego

• Etimoloxía: do latín prodigus.

• Pronuncia: /ˈpɾɔðiɣo̝/ (AFI)

Adxectivo

pródigo (ms: pródigo; mpl: pródigos; fs: pródiga; fpl: pródigas)

1. Dise de quen gasta sen xeito os seus cartos ou os seus bens.
2. Que é moi amigo de dar en abundancia, de dar algo xenerosamente.
   • Sinónimos: espléndido, liberal, xeneroso.
   • Antónimos: avaro.
3. Que produce en abundancia.

Termos relacionados

• fillo pródigo

Traducións

• Castelán: pródigo ^(es).
• Portugués: pródigo ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín prodigus.

Adxectivo

pródigo (ms: pródigo; mpl: pródigos; fs: pródiga; fpl: pródigas)

1. Pródigo.

Portugués

• Etimoloxía: do latín prodigus.

Adxectivo

pródigo (ms: pródigo; mpl: pródigos; fs: pródiga; fpl: pródigas)

1. Pródigo.