piñeiro

Grafías semellantes:     Piñeiro

Galego

• Pronuncia: [piˈɲej.ɾʊ] (AFI)

• Homófonos: Piñeiro.

Substantivo masculino

piñeiro (sg: piñeiro; pl: piñeiros)

1. (Botánica) Árbore das abietáceas de follas aciculares agrupadas en parellas, flores masculinas e femeninas separadas, e froito leñoso. O seu nome científico é Pinus pinaster. O nome do seu colectivo é piñeiral. O nome do seu froito é piña. O nome das súas follas é arume, bruma, carroucha, faísca, foupa, frouma, penica, penuxa, penuxo, pica, picaña, picaza, pico, pinica, pubela, pucha, pulazo ou puma.

Traducións

Traducións

Alemán: Kiefer (de). Castelán: pino (es). Catalán: pi (ca).

Cheién: šéstótó'e (chy). Esloveno: bor (sl). Francés: pin (fr).

Inglés: pine (en). Italiano: pino (it). Náhuatl clásico: ocotl (nci) Portugués: pinheiro (pt). Vasco: pinu (eu), ler (eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Hortalizas e froitos